ریاضیات

وبلاگ Kinaxis مدلسازی آماری در زنجیره تامین ادامه دارد: چه زمانی باید عدم قطعیت را در برآوردهای زمانبندی پروژه لحاظ کنیم؟نازلی اردوغوسمشاور راه حلچند هفته پیش، تروور مایلز مجموعه وبلاگی با عنوان «حقیقت، دروغ، و مدل‌سازی آماری در زنجیره تأمین: قسمت 1 ، بخش 2 و قسمت 3 » نوشت .او در آن بحث می کند که چگونه شرکت ها اغلب سیستم های تولید و زنجیره تامین را با استفاده از مدل های قطعی مدل می کنند، در حالی که در واقع همه چیز در اطراف ما تصادفی است. فکر می‌کنم ذکر این نکته ضروری است که ما مدیریت پروژه را با استفاده از مدل‌های قطعی، مانند روش مسیر بحرانی ( CPM ) مدل‌سازی می‌کنیم. با این حال، ما در دنیایی زندگی می کنیم که پروژه ها و وظایف ممکن است در واقع از یک روند تصادفی پیروی کنند. جایگزینی برای CPM، تکنیک ارزیابی و بازبینی برنامه است ( PERT) که یک روش موثر است و به شما فضا می دهد تا هر چقدر که می خواهید تنوع را در پروژه های خود بگنجانید. برای تجزیه و تحلیل و ارزیابی زمان مورد نیاز برای تکمیل وظایف در یک پروژه خاص و همچنین برای شناسایی حداقل زمان مورد نیاز برای تکمیل آن پروژه استفاده می شود. می دانیم که یک کار یا پروژه به دلایل زیادی می تواند به تعویق بیفتد، مانند رویدادهای پیش بینی نشده، که مدیران پروژه را مجبور می کند وظایف را به پیشینیان یا جانشینان کاملاً متفاوتی گره بزنند. این تصادفی بودن جنبه بسیار مهمی را برای سیستم های مدیریت پروژه تشکیل می دهد. ما به سادگی نمی توانیم فرض کنیم که هر پروژه ای مطابق با اهداف تعیین شده در ابتدای آن پروژه مدیریت شود. CPM توسط Du Pont در سال 1960 توسعه یافت و تاکید بر مبادله بین هزینه پروژه و زمان تکمیل کلی آن بود (به عنوان مثال برای فعالیت‌های خاص , ...ادامه مطلب